شامگاه چهارشنبه ۱۶ آبان ۱۴۰۳ موسسه فرهنگی میرداماد یکی از ویژه ترین برنامه های خود را برگزار کرد.چهل و چهارمین نشست نسل ماندگار که با هدف تبیین تاریخ شفاهی دفاع مقدس و ثبت و ضبط خاطرات رزمندگان برگزار میشود، میزبان دکتر سیدعباس فروتن بود که از ابتدای جنگ در جبهه حضورش داشت و به مستندسازی، خدمات پزشکی دوران دفاع مقدس پرداخت. در ابتدای سخنانش با توصیف سال های اولیه پس از پیروزی انقلاب گفت: درابتدای انقلاب فضایی پر از تلاش و کار و صداقت و شاد و شیرین حاکم بود و رابطه بین مردم و مسئولین خاص و ویژه بود.
عضو فرهنگستان علوم پزشکی ایران سپس با اشاره به شروع جنگ تحمیلی گفت: مجروحین و بیماران جنگ را به بیمارستان های صحرایی می بردند و کارهای اولیه انجام و به پشت جبهه منتقل می شدند. در حقیقت بیمارستان صحرایی نقطه ای ویژه و خاص بودند. او ادامه داد: در برهه ای استادیوم تختی اهواز برای مصدومین شیمیایی اختصاص داده شد و مجروحین گازهای اعصاب و خردل به این مکان منتقل می شدند چون می خواستیم بیمارستان شهر پر از مجروح نشود و به خدمات عادی خودشان ادامه دهند. مولف کتاب تاریخ پزشکی دفاع مقدس گفت: با این که در سال ۱۹۲۵ در ژنو معاهده ای امضا شد که دیگر صلاح شیمیایی پژوهش و تولید و استفاده نشود اما عراق و صدام بارها از آن استفاده کردند .
فروتن که کار عکاسی و فیلمبرداری و مستندسازی را در دوران جنگ و حین جراحی و درمان مجروحین انجام می داده است گفت: در زمان جنگ به پایان آن فکر می کردم و اینکه وقتی جنگ تمام می شود  از نظر آموزشی می توانیم آنچه که قبلا نداشتیم و در جنگ فهمیدیم و تجربه کردیم را به کار ببریم. در زمینه جراحی با اساتیدی که کار می کردم با دوربینی که داشتم فیلم تهیه می کردم و مستندسازی می کردم. بعدها دانشجویان در قالب دو واحد درسی با این خدمات آشنا می شدند. آنها را به نقاطی از جنگ و جبهه که هنوز موجود هست می بردیم و با مجروحین جنگ دیدار می کردند و فیلم جراحت، جراحی و درمان آنان نیز نشان داده می شد
این پزشک دوران دفاع مقدس و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران که با نمایش عکس ها و کلیپ هایی از عمل جراحی و مداوای رزمندگان دفاع مقدس نقش کادر درمان، پرستاران و پزشکان را در جنگ برای حاضرین تبیین کرد گفت: ۶ بهمن ماه ۱۳۶۵ یکی از رزمندگان که جراحات سختی داشت را آوردند. یکی از پاهایش از زیر زانو قطع شده بود و از ناحیه شکم نیز ترکش خورده بود و تقریبا تمام خونش رفته بود. در این زمان کلیپی از جراحی این رزمنده نمایش داده شد و از او نیز که در سالن حضور داشت دعوت شد روی جایگاه قرار بگیرد و خاطره اش از حادثه مجروح شدنش را بیان کند
عکاس هنرمند و کوهنورد گرگانی که اکنون به عنوان یک هنرمند بین المللی شناخته می شود از روز ۶ بهمن ۶۵ گفت. روزی که از آغازش حس کرده بود که یا به شهادت می رسد یا اتفاقی برایش خواهد افتاد و در نهایت نیز در مسیری که به سمت دشمن می رفت ۳ نفر از دوستان همرزمش را از دست داد.
داود عامری گفت:  صدای دکتر فروتن مثل الان آرام و دلنشین بود. ۳ نفر از بچه ها بلافاصله شهید شده بودند و من از ناحیه پا و شکم به شدت مجروح شده بودم.  او که عاشق کوه نوردی است گفت: در همان شرایط سخت به این فکر می کردم که اگر زنده بمانم کوه نمی توانم بروم اما همین طور که فیلم مشخص هست تیم پزشکی زحمت زیادی کشیدند و عمل من با موفقیت انجام شد