آثارونتایج روزه داری

*چراماه رمضان؟
رمضان اسمی از اسماء الهی است ، نباید آن رابه تنهایی ذکر کرد مثلا بگوییم، رمضان آمد یا رفت، بلکه باید گفت ماه رمضان آمد،   وامام باقر(ع) می فرماید:لا تقولوا هذا رمضان، و لا ذهب رمضان و لا جاء رمضان، فان رمضان اسمٌ من اسماء الله عزوجل لایجیی و لایذهب و انما یجییء و یذهب الزائل و لکن قولوا شهرٌ رمضان فالشهر المضاف الی الاسم و الاسم اسم الله و هو الشهر الّذی انزل فیه القرآن، جعله الله تعالی نثلا و عیدا
امام (ع) فرمود: نگوئید  رمضان، و نگوئید رمضان رفت و یا آمد، زیرا رمضان نامی از اسماء الله است که نمی رود و نمی آید که شئ  نابود شدنی می رود و می آید، بلکه بگویید ماه رمضان ، پس ماه را اضافه کنید به اسم، که اسم اسم الله می باشد، و ماه رمضان ماهی است، که قرآن درآن نازل شده است، و خداوند آن را مثل و عید قرار داده است، و  حضرت علی  (ع)  فرمود: «لا تقولوا رمضان و لکن قولوا شهر رمضان فانکم لاتدرون ما رمضان» نگویید رمضان و لکن بگوئید ماه رمضان، شما به راستی نمی دانید که رمضان چیست و چه فضایلی در او نهفته است.

*واژه رمضان و معنای اصطلاحی آن:
رمضان از مصدر «رمض» به معنای شدت گرما، و تابش آفتاب بر رمل ... معنا شده است، انتخاب چنین واژه ای براستی از دقت نظر و لطافت خاصی برخوردار است. چرا که سخن از گداخته شدن، و شاید به تعبیری دگرگون شدن در زیر آفتاب گرم و سوزان و نفس گیر و تحمل ضربات بی امانش است، زیرا که رمضان ماه تحمل شدائد و عطش می باشد، عطشی ناشی از آفتاب سوزان یا گرمای شدید روزهای طولانی تابستان.و عطش دیگر حاصل از نفس سرکشی که (نفس اماره) پیوسته می گدازد، و سوزشش براستی جبران ناپذیر است.در این دو سوزش، دقیقا رابطه عکس وجود دارد، بدین معنا که نفس سرکش سیری ناپذیراست   و پیوسته آدمی  را برای ارضای تمایلات مادی وجسمانی  وا می دارد ،اما  عطش ناشی از آفتاب سوزان سیری پذیر است، و قانع کننده است.

*اهمیت ماه مبارک رمضان :
ماه مبارک رمضان، ماه خدا، ماه نزول قرآن و ماه کنترل اعضا و جوارح از گناه است. ماه بازگشت به خویشتن و خداست. ماهی است که در آن باید از همه ی بدیها کناره گرفت و به اعمال و رفتار پسندیده روی آورد. ماه رمضان ماه نجات ازآتش جهنم و ورود به بهشت است که به فرموده ی پیامبر اسلام(ص)، در این ماه درهای بهشت به روی بندگان بازمی شود. منادی هر شب ندا می دهد که «هَل مِن تائبٍ؟ هَل مِن سائِلٍ؟ هَل مِن مُستَغفِرٍ؟ آیا توبه کننده ای هست؟آیا سوال کننده و درخواست کننده ای هست؟و آیا کسی هست که طلب آمرزش کند؟»
همه چیز این ماه با دیگر ماهها تفاوت دارد.از نظر عبادی اعمال این ماه چندین برابرماههای دیگر است، همان گونه که ثواب اعمال آن نیز برای مومنان چند برابر ثبت می گردد. «و نومکم فیه عباده» خواب روزه دار عبادت است،«وَنَفَسُهُ تَسبیح»، نفس کشیدن روزه دار نیزدر این ماه، تسبیح و تقدیس خداست.  روزه به فرمایش رسول خدا همچون سپری است که  انسان را ازآتش دوزخ حفظ می کند.و بهمین منظور رسول خدا می فرماید:مَن صامَ رَمضانَ ایماناً وَ اِحتساباً غُفِرَلَهُ ماتَقَّدَمَ مِن ذَنبِهِ
هرکس ماه مبارک رمضان رابااعتقادوبرای خداوندروزه بگیرد،تمام گناهان گذشته اش آمرزیده می شود.».

*هفت خصلت وشش ویژگی روزه دار از زبان پیامبر اکرم (ص)
پیامبراکرم (ص) : «مامن مؤمن یصوم شهر رمضان احتسابا الا اوجب الله تبارک و تعالی له سبع خصال: اوّلها یذوب الحرام من جسده، والثّانیه یقرّب من رحمه الله عزّوجل، و الثلاثه قد کفر خطیئه ابه آدم، والرّابعه یهون الله علیه سکرات الموت و الخامسه امان من الجوع و العطش یوم القیمه و السّادسه بطعمه الله عزوجل من طیبات الجنه، والسابعه یعطیه الله عزوجل برائه من النار
هیچ مومنی نیست که ماه رمضان را فقط به حساب خدا روزه بگیرد، مگر آنکه خدای تبارک و تعالی هفت خصلت را برای او واجب و لازم می گرداند:
1- هر چه حرام در پیکرش باشد محو و ذوب می گرداند.
2- به رحمت خدای عزوجل نزدیک می شود.
3- با روزه خویش خطای پدرش حضرت آدم را می پوشاند.
4- خداوند لحظات جان کندن را بر وی آسان می گرداند.
5- از گرسنگی و تشنگی روز قیامت در امان خواهد بود.
6- خدای عزّوجلّ از خوراکی های لذیذ بهشتی او را بهره مند می گرداند.
7- خدای عزّوجلّ آزادی و بیزاری از آتش دوزخ را به او عطا می فرماید.
اِنّ مَن تَمَسّک فی شهرِ رمضانِ بِسِتَّ خِصال،غَفَر الله لَهُ ذُنُوبَهُ:اَن یَحفَظ دینَهُ وَیَصُونَ نَفسَهُ وَیَصِلَ رَحِمَهُ وَلا یُؤدِی جارَهُ ویَرعَی اِخوانَهُ وَیُخَزِنَ لَسانَهُ اَمّا الصّیام فَلا یَعلَمُ تَوابَ عامِلِه اِلّا الله
هرکس در ماه مبارک رمضان شش ویژگی رامراعات کند،خداوندگناهانش رامی آمرزد
1- دین خودراحفظ کند    2-  هوای نفس خویش راکنترل کند      3  -  صله رحم انجام دهد.      4-  همسایه اش راآزارنده
5-  مراعات برادران مؤمن خودرابکندواحترام آنان رانگه دارد               .6-  زبانش رادردهان پنهان کندوکم حرف بزند.
اماپاداش وثوابی که به خاطرروزه گرفتن به انسان روزه دارمی رسد،جزخداهیچ کس اندازه اش رانمی داند( الصوم لی وانا اجزی به )

*ماه رمضان، ماه خویشتن شناسی و خود سازی
انا انزلناه فی لیله القدر؛ و ما ادریک ما لیله القدر، لیله القدر خیر من الف شهر. تنزل الملائکه و الروح فیها، باذن ربهم، من کل امر، سلام هی حتی مطلع الفجر.
ما آن (کتاب آسمانی) را در شب قدر فرو فرستادیم؛ و تو چه دانی که شب قدر چیست؟! شب قدر نیکوتر از هزار ماه (حدود هشتاد و چهار سال) است؛ فرشتگان و روح القدس در آن به هر کاری فرود آیند. وتا بامداد و پگاه درود و سلامت برقرار خواهد بود.
ماه مبارک رمضان. ماهی که شب های ارجمند قدر، در آن قرار دارد. ماهی که در روزهای آن خورشید مهر ومحبت خداوند بر جانمان می تابد و در شبهایش سایه ی رحمت او بر سرمان گسترده می شود. ماه شب برخاستن و با خویش تنها بودن و با خدا نزدیک شدن است ؛ ماه اشکهای گرمی که در خلوت زهد، جان زنگار گرفته ی ما را  خواهد شست. ماهی که در آن بویژه فرصتی بیشتر خواهیم یافت تا در دریای موج در موج قرآن غوطه هایی فراوانتر بخوریم و با این برنامه ی نیکبختی زندگی بیشتر آشنا شویم و از سواحل و چشم اندازهای بیکران آن بهره برداریم.
ماهی که در آن فرصت خواهیم یافت تا از ستمی که بر گرسنگان می رود، بطور ملموس و محسوس، آگاه گردیم و چاره، راهی بیندیشیم.
و اما از بهره های مهم این ماه ، خودسازی و خودیابی است که در این بهار معنوی شکل می گیرد. آدمی به خویشتن خویش باز می گردد و فرصت خواهد یافت که حقیقت خود را باز یابد.  من عرف نفسه فقد عرف ربه. خودشناسی، کلید خداشناسی است.پس برای شناختن خداوند، باید از شناخت خود آغاز کنیم.
ای انسان تو جانشین خدایی در روی زمین، خداوند تو را بر بسیاری از موجودات برتری بخشید و آن چه در آسمان ها و زمین است برای بهره مندی تو قرار داده است خداوند در میان موجودات جهان تو را برای خود برگزید و بهشت ویژه اش را برا ی تو اختصاص داد و فرمود «جهان را برای تو آفریدم و تو را برای خودم» ای انسان پروردگار تو را صاحب اراده و آزاد خلق کرد ومسئول سرنوشت خود قرار داد پس با سرمایه های ارزشمندی که خداوند در تو نهاد 1- سرشت خدا آشنا 2- گرایش به نیکی ها و زیبایی ها  3– وجدان اخلاقی4- عقل 5– پیامبران و امدادهای فرشتگان الهی و ... راه سعادت را در پیش گیر، پس ای انسان بهوش باش و بدین سان قدر و منزلت خویشتن را بنگروآن را خوب حفظ کن .
قرآن عزیز که برنامه ی زندگی واقعی را با حفظ رسالت های متعالی انسان برای ما به خوبی ترسیم نموده است؛وبا این  برنامه ها  ا نسان را در رسیدن به قله های بلند معنوی، یاری می رساند.
روزه یکی از همین برنامه هاست.  «کتب علیکم الصیام ... لعلکم تتقون» روزه بر شما واجب شد،  تا اینکه پرهیزگار گردید.(هدف روزه رسیدن به تقوی است)
تقوی یعنی مراقبت ومواظبت «خویشتن بانی» و خود نگهداری اختیاری در برابرگناه است.  گناه طبع آدمی را به پستی می کشاند و شرافت واقعی او را قربانی می کند، گر چه آنکه در حال گناه است، این پستی و سقوط را درک نمی کند ا ما آن هنگام که توفان آز و شهوت و خشم، فرو نشست و خرد و فطرت بیدار شد و فرصت خودنمایی یافت پستی گناه، چهره ی زشت خود را، حتی به شخص گناهکار می نمایاند و او را می آزارد.
ماه رمضان، ماهی است که در آن عامل تقوی و خویشتن داری، در ما تقویت می شود. در این ماه، خداوند زمینه ی ترقی و خودسازی ما را فراهم می سازد و در آن انسانیت را به مسابقه گذاشته  می شود.
امام محمد غزالی می گوید: «روزه، وسیله پاکسازی جان، و ورزشی است در مبارزه با شکمبارگی؛ قلب را صفا می دهد و برق ذوق و قریحه می جهد و بینش بصیرت می زاید. اما محصول پرخوری و شکمبارگی، کند ذهنی و دل کوری است.»
لقمان به پسرش می گفت: فرزندم! وقتی معده پر شد، فکر و اندیشه در خواب می رود و حکمت لال می گردد و اعضاء از عبادت می افتد.

*روزه چیست؟
روزه درلغت به معنی امساک وخودداری به طورمطلق است،امادرشرع(دین)،به امساک مخصوص ازخوردن وآشامیدن ازطلوع صبح تاغروب اطلاق می شود.
روزه،امساک عارفانه بود                 ورنه مرغی،جدا زدانه بوّد

*انواع روزه:
اَلصَّومُ ثَلاثَهٌ:  صَومُ الرُّوحِ  وَصَومُ العَقلِ  وَصَومُ النَّفس  روزه برسه نوع است:
1- دورنگه داشتن روح ازپلیدیها   2- کنترل عقل از کج اندیشی ها       3- نگهداری نفس ازوسوسه ها

مراتب ودرجاتی برای روزه داران می باشد که به اختصار اشاره می شود
1- روزه عموم : برخی می پندارند که روزه تنها خودداری از خوردن و آشامیدن و دوری از کامجویی جنسی است و آنکه در روز ماه رمضان، از این امور کناره گیرد، روزه گرفته و تکلیف خود را انجام داده است. این به اصطلاح «روزه عموم» است و بعبارت دیگرانسان روزه دار شکم و فرجش را از انجام امور شهوی نگه بداردو کنترل شکم وزیرشکم رادرمقابل مسائل شهوانی داشته باشد  که به فرمایش رسول خدا(ص):رُبَّ صائِمٍ لَیسُ حَظُّهُ مِنَ الصَّومِ اِلّا الجوُعِ والعَطَشُ. چه بسیارند روزه دارانی که از روزه داری بجز گرسنگی وتشنگی نصیبی ندارند.
2- روزه خاص: برخی روزه را بر آن می دانند که شخص گوش، چشم، دهان، دست و پا و سایر جوارح خود را از گناه باز دارد. امام صادق (ع) می فرماید: هنگامی که روزه دار شدی بایستی گوش، چشم، زبان، دست وپا و سایر اعضای دیگر تو روزه دار باشند.
رسول خدا (ص) از زن روزه داری شنید که کنیزش را فحش می داد فرمود: غذا حاضر سازید و به آن زن دستور داد آن غذا را بخورد، زن گفت: روزه ام، پیامبر فرمود: چگونه روزه داری با آن که به کنیزت فحش دادی؟ آیا گمان کردی روزه همانست که تنها از خوردن و آشامیدن امساک نمایی؟
روزه چشم آن است که با نظر عبرت ودرس به دنیا و پیش آمدهای آن نگاه کنی  و از شهوات چشم بپوشی نمایی.
روزه گوش آن است که علم و حکمت و قرآن و موعظه و نصیحت را بشنود تا راه نجاتش را بیاموزد.
روزه زبان آن است که مسلمانان را نصیحت کند و انسان های غافل را از خواب غفلت بیدار نماید و تسبیح و ذکر خدا را بسیار گوید.
روزه دست آن است که نعمتهایی که خدا به او داده با دست خود بذل و بخشش نماید و نیز آن را به نوشتن مطالب مفید برای جامعه وادار سازد.
روزه پا آن است که به زیارت نیکوکاران برود .و در مجالس ذکر حاضر شود و برای اصلاح مردم و صله رحم و جهاد در راه خدا و بالاخره اموری که اصلاح قلب و سلامت دین او را در بر دارند قدم بردارد.
3-  روزه خاص الخاص: روزه قلب است که انسان را از افکار و نیّات سست دنیوی باز می دارد و به طور کلی انسان را از آنچه غیر خداست منصرف می سازد . " القلب حرم الله فلا تسکن حرم الله ،غیر الله  " قلب حرم خداست پس در حرم خدا غیر خدا را سکونت ندهید. در حقیقت در مفهوم این روزه می گویند: آدمی نیروها و وسایل شیطانی را در خود ضعیف می سازد و نمی گذارد به شرارت قیام کنند. (تسلط بر هوای نفس اماره وحاکم سدن روح اخلاص وبندگی )
در فرمان روزه در قرآن؛ آغاز و انجام دستور روزه با خطاب یا ایها الذین آمنوا «ای گروه مومنان ...» و با آرزوی لعلّکم تتقون «مگر تا پرهیزگار شوید»  پایان می یابد.  از این آغاز و انجام، بر می آید که روزه ی مطلوب، تنها خودداری از خوردن و آشامیدن نیست؛ بلکه این پرهیز و اجتناب، زمینه و مقدمه ی خودسازی بزرگتر و آمادگی برای پذیرش مسئولیتهای سنگین تر است.
چنانکه می بینیم، دروغ گفتن، غیبت و هر گناه دیگر روزه را بی اثر و یا بسیار کم اثر می سازد. و از درجه ی قبولی ساقط می کند. پس ما مسلما نان تا خدا و تعالیم دین را در همه شئون زندگی وارد نکنیم و از آنها الهام نگیریم ، روزه دار راستین و کامل نخواهیم  بود. و این است راز آنکه قرآن در فرمان روزه، مردم را به  " یا ایها الذین آمنوا ...  "  ای گروه مومنان، مخاطب می سازد، یعنی نخستین شرط پذیرش روزه آنست که فرد مسلمان، مومن باشد. یعنی اعتقاد و تصدیق قلبی به خدا، روز قیامت، کتب آسمانی، ملائکه و پیامبران و به تعبیری امور غیبی دارد و کسی که به همه ی این امور تصدیق و اعتقاد قلبی دارد و در عمل نیز به آنها پای بند است «مؤمن» می گویند. « الایمان معرفه بالقلب و الاقرار بالّلسان و عمل با الارکان.»
هدف اصلی  روزهدر قرآن ، پرهیز از آب و غذا نیست؛ بلکه پدید آمدن روح مراقبت ومواظبت و خویشتن بانی و صبر در برا بر گناه  است.   روزه نیروی عزم و اراده را تقویت می کند و روزه دار را چون پولاد آبدیده، سختکوش و پر توان می سازد تا در برابر فشارهای خشم و شهوت به زانو در نیاید و خود را نفروشد.
خداوند روزه ی ماه رمضان را واجب گردانید تا در یک ماه پیاپی انجام گیرد و هر سال نیز تکرار می شود تا نیروی صبر و استقامت در جان ما ریشه گیرد و بتوانیم به تعالیم دین پای بند گردیم و اهل تقوی باشیم.
حضرت رضا (ع) فرمودند:مردم بدان جهت مامور به روزه شدند تا درد گرسنگی و تشنگی را دریابند و از آن به فقر و نیاز در دیگر ان پی برند و نیز تا روزه دار خشوع و فروتنی یابد و به پاداش برسد.
با روزه تحمل سختی گرسنگی و تشنگی در انسان ، صبر و بردباری ملکه می شود  تا از این رهگذر مستوجب ثواب الهی شود.

*فواید روزه:
الف: روزه موجب غلبه بر شیطان، دشمن اصلی انسان :  شیطان همیشه به وسیله امور شهوانی بر انسان چیره می شود و نیروی شهوات از خوردن و آشامیدن تأمین می شود و چون انسان روزه دار از خوردن وآشا مید ن خودداری می کند وسیله ای برای پیروی ا ز  شیطان باقی نمی ماند. بنابراین شهوات مانند زمین های سرسبزی است که شیاطین در آن ها می چرخند و تا وقتی که طراوت و خرِّمی باقی است از آنها دست بر نمی دارند و در نتیجه تردد آن ها، بنده نمی تواند جلال و عظمت خدا را بفهمد و درک کند واز ملاقات فیض الهی او محروم می شود . رسول خدا (ص) فرمود : اگر شیاطین بر اطراف و اکناف دل های بنی آدم قرار نمی یافتند، انسان ها می توانستند باطن آسمان ها را مشاهده کنند
ونیز پیا مبر اکرم (ص)  فرمود : انسان روزه دار در دو موقع خوشحال می شود یکی هنگام افطار و دیگری در هنگام ملاقات خداوند.
شادی هنگام افطار برای آن است که خود را موفق می بیند که توانسته  روزه آن روز را بدون هیچ شائبه ای بگیرد و به اجر معنوی آن که رضای خداست نایل گردد.
شادی از ملاقات خداوند به واسطه این است که قلب شان نورانی می شود و نیروی شهوت و غضب که قلب را تیره و تار می سازد را در خود ناتوان می سازند و به خوبی می توانند در عبادت خدا موفق شوند و چنان او را ستایش کنند که گویی او را می بینند و منظور از ملاقات خدا هم همین است.
ب: روزه بهترین راه تصفیه دلهاست: رسول گرامی اسلام فرمود: روزه بگیرید تا صحیح و سالم باشید(صوموا تصّحوا) و این بهترین دلیل است و در حقیقت باید گفت روزه دل را صفا
می دهد و اعضاء و جوارح انسان را (چشم، گوش، دست، پا، زبان، شکم و ...) را پاک می سازد.
ج: روزه سپر آتش جهنم است:   " الصوم جنّه من النار " یعنی پرده ای است که آفت های دنیا و شکنجه های آخرت را از انسان دور می کند.
د: روزه روح شکر نعمت ها را در انسان زنده  می کند: روزه عامل هوشیاری، بیداری و توجه انسان به موقعیت خود و پدیده های جهان است و به همین منظور نعمت های خداوند را بهتر درک می کند.
هـ : روزه روحیه احسان و پرهیزکاری را در جامعه زنده می کند: احسان، حقی است که خداوند در مال ما معلوم کرده تا به محلش برسانی و بر بینوا تصدق نمایی و جوانمردی کنی و به نزدیکان تحفه و هدیه و کمک کنی و بدین وسیله باب خیر دنیوی و اخروی را به سوی خود بگشایی و زشتی  دنیا و آخرت را از خود برطرف سازی ودر حقیقت احسان انسان را از لغزش های بد حفظ می کند و موجبات طراوت و شادابی جامعه را فراهم می نماید.
و: روزه  مجاهده با نفس اماره بالسوء است:  روزه دار با نفسی که او را به سوی بدی ها و زشتی ها می کشاند(ان النفس اماره با السوء) بهترین راه و شرایط مجاهده با نفس در ماه مبارک رمضان است و به همین منظور باید گام های مبارزه با نفس را یکی پس از دیگری طی  نمودتا زمینه تسلط بر نفس فراهم آید.
اولین گام برای مبارزه با نفس و حرکت به جانب حق تعالی تفکر است، تفکر به این که خداوند تمام بساط این جهان را فقط برای حیات حیوانی و اداره کردن شهوات که با تمام حیوانات شریک هستیم قرار نداده، بلکه انسان عاقل فکر می کند مقصود خلقت بالا و والاتراز حیات حیوانی  است و حیات حیوانی مقصود با لذات نیست و دومین گام در مبارزه با نفس عزم است یعنی بناگذاری و تصمیم بر ترک گناه  و انجام واجبات و جبران آن چه از او فوت شده است. و گام سوم، چهارم و پنجم، مشارطه، مراقبه و محاسبه است. یعنی شرط کنیم با خداوند که خلاف فرموده او رفتار نکنیم و مراقب و مواظب باشیم در تمام مدت شرط، متوجه عمل به آن باشیم و خود را ملزم به اجرا در عمل کنیم، و در مقابل شرط و مراقبت در عمل، نقص خود را به حساب بکشیم که آیا شرطی که با خدای خود کرده و به جای آورده و با ولی نعمت خود در این معامله جزیی خیانت نکرده اگر درست وفا کرده شکر خدا کنیم، و گام ششم، تذکر است یعنی یاد خدای متعال و نعمت هایی که به انسان مرحمت فرموده، در حقیقت احترام مُنعم جزء امور فطری انسان است بدین معنی که باید از کسی که به انسان نعمت داده احترام کند و هر چه نعمت بزرگتر باشد احترامش لازمتر و بیشتر است.
ز: دستیابی به پاداش مخصوص خداوند:   " الصوم لی و انا اجزی به"  خداوند می فرماید: روزه برای من است و من پاداش مخصوص آن هستم.
ح : بهره مندی از قرآن : امام رضا(ع)ازجدش رسول اکرم(ص)نقل فرمود: خانه های خودراازتلاوت قرآن بهره مندسازید،زیرادرخانه ی هرکس قرآن تلاوت شود،دشواریها برای اهل آن خانه آسان می گرددوخیروبرکت درآن خانه فزونی پیدا می کند.
ط:تساوی فقیر وغنی:«لِیَستَوی بِهِ الغَنیَّ والفقیر» تساوی درتشنگی و گرسنگی برای فقیر و توانگر، یکی ازآثار روحی و اجتماعی روزه است.
ی:«لِیُرِقَّ عَلَی الضَّعیفِ وَیَرحَمُ الجائِع» ایجاد مهربانی بین غنی وفقیر،یکی دیگرازآثارروزه است،که باعث می شودثروتمندان نسبت به فقرا،رافت ومهربانی پیدا کنند.
ک: «یذوبُ الحَرامُ فی جَسَده» روزه دارجسمش رانیزتصفیه می کند،زیراآنچه که ازحرام بدست آورده وباعث رشدونموبدن مادی اوگشته،همه را از بین می برد
ل:تقوی:  لَعَلَکُم تَتَّقوُن  روزه تمرین وپرورش تقوی است،هدف گذاری خداوندازروزه رسیدن به تقوی است.

*وظایف روزه داران
1- بهترین  استفاده از اوقات این ماه :چون روز هایش بهترین روز ها وشبهایش بهترین شب ها وساعت هایش بهترین ساعات است وبد بخت ترین  ترین انسانها کسی است که نتواند از این ماه بخوبی بهره مند گرددونتواند زمینه آمرزش خود را فراهم کند
2- رنگ خدایی پیدا کردن : در این ماه نفس کشیدن ثواب تسبیح را دارد وخواب ثواب عبادت را دارد وعمل ها مورد قبول خداست ودعا ها مستجاب می گرددبه علت اینکه  بر سر سفره خدا نشستیم ومهمان خدا هستیم وباید همه چیز رنگ وبوی خدا پیدا نماید .
3- تلاوت کردن قر آن به همراه توجه به معانی ومفاهیم آن    ،کسی که یک آیه قرآن را در این ماه بخواند ثواب کسی را دارد که در ما ههای دیگر ختم قرآن کند
4- صدقه دادن به فقیران  و مسکینان
5- احترام به بزرگتر ها ورحم ومهربانی نسبت به کوچکتر ها
6- حفظ کردن چشم وگوش وزبان از آنچه که خدا حرام کرده اس
7- مهربانی کردن با یتیم های مردم
8- اقامه نماز در سروقت ودرخواست از خداوند در وقت نماز چون خداوند در این اوقات با نظر لطف ومرحمت پاسخ می دهد
9- طلب آمرزش گناهان از خداوند
10– ا فطا ردادن به روزه داران چون ثواب آزاد کردن بنده وآمرزش گنا هان را دارد ،اگر چه ا فطا ر  با نصف دانه خرما یا شربت آبی باشد
11- داشتن  اخلاق نیکو در این ماه باعث  گذشتن آسان  از پل صراط در قیامت است
12- شر وبدی نرساندن به مردم در این ماه باعث می شود خداوند در روز قیامت براو غضب نکند.
13- صله واحسان با خویشاوندان در این ماه باعث رحمت خداوند در قیامت می شود .
14- صلوات بسیار بر پیامبر اکرم(ص) باعث می شود ترازوی اعمالش در روز قیامت سنگین شود