يكي از اعمال حج تمتع رمي جمره ( پرتاب سنگريزه ) است . جايگاه آن هم در مني قرار دار دكه با مكه حدود شش كيلومتر فاصله دارد بنابر رواياتي كه باقي است در اين محل شيطان به دنبال حضرت ابراهيم (ع) مي‌رفت كه حضرت با پرتاب سنگ او را از خود دور كرد و لذا اين عمل اكنون هم سنت شده است و حجاج هم مي‌خواهند با اين عمل نمادين نشان دهند كه با انجام مناسك حج عملاً توحيدي شده و از هرگونه شرك ومظاهر شيطاني دوري مي‌كنند.

عمره بر دو قسم است يكي عمره مفرده كه استحباب داشته و در طول سال انجام مي‌شود و اعمال آن عبارتا ست از 1- محرم شدن 2- طواف كعبه هفت بار 3- نماز طواف كعبه دو ركعت در كنار مقام ابراهيم 4- سعي بين صفا و مروه هفت بار 5- تقصير يعني گرفتن مقداري از مو يا ناخن 6- طواف نساء هفت بار 7- نماز طواف نساء دو ركعت كنار مقام ابراهيم . دوم عمره مفرده كه با وجود استطاعت يكبار در عمر انسان واجب است و تفاوت آن عمره مفرده فقط در اين است كه در عمره تمتع طواف نساء و نماز طواف نساء را ندارد و اما حج تمتع كه با وجود استطاعت يك بار در عمر انسان واجب است و اعمال آن عبارتند از : 1- احرام بستن در مكه 2- وقوف در عرفات 3- وقوف به مشعرالحرام 4- انداختن سنگريزه به جمره عقبه در مني 5- قرباني در مني 6- تراشيدن موي سر يا تقصير در مني 7- طواف

خود كشي بهر شكل و به هر دليلي حرام و از گناهان كبيره است و از امام صادق (ع) نقل شده : هر كس عمداً خودكشي كند در آتش جهنم مخلد خواهد بود.

آيا آن كنشها سازگاري با سنت ها و عرف يك نظام اجتماعي و فكري ، اخلاقي و ديني دارند يا خير ؟ برخي از رفتارها مثل بلند كردن مو في حد ذاته نه غلط است و نه صحيح ، اگر بلند كردن مو مطابق با سنت و عرف جامعه باشد كما اينكه در گذشته نه چندان دور اينگونه بوده دليلي بر منع آن نمي‌باشد زيرا نه با مباني اخلاقي و ديني ناسازگار است و نه مخالف هنجارهاي اجتماعي . بله ممكن است برخي موي خود را طوري آرايش كنند كه تشبه به زنان و يا كفار شود كه در اين صورت مورد اشكال واقع مي‌شود. در هر صورت براي تصحيح برخي رفتارها تنها بايد با موعظه و بيان معارف ديني و سنت‌هاي بومي و ملي و دور شدن از اعمال زور اقدام نمود.

اشکال ندارد

گناه ديدن فيلمهاي مبتذل تابع تأثير در آن بيننده ( مثل زنا ، نگاه به ناموس مردم ، استمناء ) است . لذا از آنجا كه نگاه به فيلم و عكس مبتذل نوعاً منجر به فساد و گناه مي‌شود بهتر است از ديدن آن اجتناب كرد.

با شرایط فوق زن می تواند بلافاصله بعد از اجرای طلاق، ازدواج نماید.

وجوب پرداخت خمس منوط به زيادي درآمد بر مخارج ساليانه است، در نتيجه كارمندان از اين قاعده مستثني نمي باشند. اين گروه مانند ساير طبقات و گروه هاي اجتماعي اگر درآمدشان از مخارج آنها بيشتر باشد در پايان سال مالي خمس به زيادي تعلق مي گيرد والا پرداخت خمس واجب نيست .

هر سه کراهت دارند

در صورتي كه عمدا روزه ترك شود و يا آن كه در اثناء روزه بواسطه يكي از مفطرات شكسته شود كفاره عمد متوجه روزه خواري مي گردد كه عبارتند از اطعام 60 فقير يا 60 روز روزه . اين حكم زماني است كه بواسطه حرام روزه را باطل نكرده باشد مثل خوردن و آشاميدن ولي اگر روزه را به چيز حرام مثل شراب و زنا يا نزديكي كردن با همسر خود در حيض باطل كرده باشد كفاره جمع بر عهده اوست ( 60 روز روزه كه31 روز آن پي در پي است و اطعام 60 فقير كه به هر نفر يك مدّ طعام معادل 750گرم نان، گندم و يا جو ) يا معادل آن كه به قيمت فعلي 200 تومان است بايد پرداخت گردد در صورتي كه پول پرداخت شود حتما بايد صرف خريد نان شود اما در صورتي كه بواسطه مريضي و يا سفر يا شير دادن بچه روزه گرفته نشود قضاي آن را در طول سال بجا آورد و در صورت تاخير براي هر روز يك مدد طعام به فقير داده شود .

تحريك شدن در خواب بدون جنابت ، حكمي بر آن مرتب نيست و مستلزم غسل جنابت نمي باشد و در صورتي كه انسان بواسطه مريضي و يا هر علتي ديگر تحريك شود ولي مني از او خارج نشود نيز غسل بر او واجب نمي شود.

نجاست زماني سرايت مي كند كه مني به لباس يا محلي اصابت كرده باشد ، در صورتي كه محل نجاست آب كشيده شد ه باشد و يا خشك باشد لباس يا محل نشستن را نجس نكند و نماز خواندن در ان محل بي شكال است .

در صورت علم به جنابت غسل واجب مي شود و در هنگام شك حكم به طهارت مي گردد و مي توان قرآن و نماز را بخواند .

قل للمومنین یغضُوا من أیصارهم ویحفظوا فُروجَهُم (ای پیامبر (ص) )به مردان با ایمان بگو: دیدگان خود(از آنچه برآنان روانیست ) فرونهند وپاکدامنی ورزند. وقل للمومنات یغضضن من ابصارهنَّ ویحفظن فروجُهنَّ ولا یبدین زینتهُنَّ الا ماظَهَرَ منها ولیضربن بخُمُرهّن علی جیوبهنَّ ولا یُبدینَ زینتهنَّ الا لبعولتهنَّ او اباء هنَّ اوآیاءِ بعولتهنَّ او ابناءهنّ(آلایه) ونیز به زنان با ایمان بگو: دیدگان خود را (از هر نگاه ناروا) فروبندند وپاکدامنی ورزند وزیورهای خود را جز آنچه خود هویداست (قرص صورت وکف دست) آشکار نسازند وباید روسری خود را برگردن وسینه خود زنند وزیورهای خود را جز برای شوهرانشان یا پدران شوهرانشان .... آشکار نسازند. آیا ت فوق که در سوره مبارکه نور وارد شده به صراحت بر ضرورت حجاب (پوشش) وشکستن نگاه از نامحرم دلالت می کنند. اما به چگونگی وشکل حجاب اشاره ای نرفته است. آنچه در این ایات وتعدادی از روایات اهل بیت (ع) آمده تنها مسئله پوشش وپوشاندن بدن از نامحرم مورد تأکید واقع شده و بدیهی است که می توان با توجه به عرف اجتماعی هر جامعه ای الگوئی خاص از حجاب که منافاتی با موازین شرعی ندارد( از قبیل اینکه لباس زنان ومردان بدن نما نباشد) ارائه داد. به نظر می آید مهمترین دلیل بر وجوب حجاب ، نهادینه ساختن اخلاق فردی واجتماعی است ، نمایان ساختن تمام یا بخشی از بدن توسط زنان ومردان باعث ایجاد انگیزه وتحریک شهوت در میان برخی اقشار جامعه می گردد ونتیجه شهوت کنترل نشده بر هم خوردن نظم اخلاق اجتماعی وخانوادگی ونیز ایجاد حس بی اعتمادی در میان زنان ومردان وگاها روابط نامشروع است ، هدف اسلام از مکلف کردن زنان ومردان به حفظ حجاب، کمک به ایجاد تعادل در ارتباط سالم وسازنده انسانی است . آیات فوق که در آنها دستور به شکستن نگاه آمده و می فرماید : زنان خود را از نگاه نامحرمان حفظ نمایند تا از طمع ورزی مردان غیر مومن درباره خود ممانعت کنند. بر این اصل استوار است که احکام شرعی بر اساس مصالح ومفاسد واقعی موضوعات شکل گرفته وبه انسان در جهت پیدا کردن راه صلاح وسعادت کمک می کند. افراط و تفریط، خروج از راه مستقیم هدایت است همانگونه که توجه نکردن به نیازهای انسانی باعث سرکوب خواسته های انسانی است ، افراط در شهوت و فراهم ساختن زمینه های گناه نیز موجب خروج از راه اعتدال است. برخی استدلال می کنند که حجاب مانع شکوفائی یا لااقل بخشی از استعدادهای زنان است وگروهی دیگر از آن به عنوان تبعیض جنسیتی وستم بر زنان یاد می کنند . مبانی واصول دیدگاه های این گروه ها که برگرفته از اندیشه های لیبرالی وآزادی مطلق انسان است نقاط ضعف فراوانی مشاهده می شود. در یک نظر تحقیقی، حجاب مانع شکوفا شدن استعدادها حتی پذیرش برخی مسئولیت های اجتماعی نیست، حوزه مدیریت ، سیاست، آموزش ، هنر موقعیت های رفیعی است که زنان می توانند هم پای مردان در آنجاها حضور یابند. در میان عالمان دینی نیز دستیابی زنان به مقام اجتهاد حتی مقام مرجعیت مورد بحث وپذیرش عده ای از فقیهان واقع شده است. حجاب مساوی با گوشه گیری از متن جامعه نیست بلکه حجاب حضور زنان در اجتماع با حفظ شئونات فردی برای جلوگیری از فسادهای احتمالی ونیز نهادینه کردن تقوی وتنظیم روابط سالم است.